135 schone onderbroeken in Cuzco

Ik kreeg net een email van Jolanda, de oprichtster vande Ninos Foundation in Cuzco, dat ze 135 onderbroeken hebben gekocht vanhet geld wat ik daar hebgedoneerd (ongeveer 200 euro).

Dus dat is leukom te horen!

Ook al douchen de kinderen 3x per week tijdens hundagopvang in het 'Ninos Hotel', ze hebben nooit schoon ondergoed om aan te trekken wat blijkbaar ook de allerlaagste prioriteit heeft...

Met een nieuwe (linkse) president nu aan het roer en wat schone onderbroeken, hoop ik dat dit ook een begin is van schonere lucht in Peru. Nu alleen nogroetfilters en loodvrije benzineintroduceren... Alvast eenidee voor mijn volgende missie..

The End

En hier eindigt dan mijn vakantie in Peru..

Het waren een paar hele bijzondere weken met arme maar hele lieve straatkinderen die blij zijn met echt alles en zelfs genieten vanhuiswerk maken (...).Het wasflink aanpoten tijdens de Inca Trail met als hoogtepunt Machu Picchu en heb behoorlijkveel gezien in Huancayo, La Merced, Cuzco, Arequipa en de Colca Canyon maar kan er gerust nog een keer naar toe! Hetwas een leukeen vooral efficiente ervaring om alleen te reizen, alzou ikmet name het vakantiedeel liever samen met Daan hebben gedaan, is toch gezelliger!

Peru is ontzettend mooi en gevarieerd, met Andes hoogland, jungle, woestijn en heel veel diverse bevolkingsgroepen, allemaal even kleurig en muzikaal. En vriendelijk, goed te reizen, veilig en met erg lekker eten overal bier en lokale cocktails te krijgen!.

Maarleuk om nu ook weer naar huis te gaan naar Daan, Myrthe en Luuk.

Bedankt iedereen voor jullie financiele support om mijn 'Mission Peru' tot een succes te maken en heel leuk dat zoveel mensen mijn weblog hebben gelezen tot aan het bittere eind, want het waren wel Ellenlange verhalen

En in het bijzonder bedankt Daan die thuis zo goed voor de kinderen heeft gezorgd terwijl hij het al druk genoeg had met werk en mijn moeder die ook een stuk vaker ook is komen oppassen.

XXX

Ellen

Overzicht donaties

In totaal heb ik maar liefst 1840 euro ontvangen! Dit was een enorm bedrag en is uitgegeven aan:

- 75 2/3-delige joggingpakken

- 75 paar schoenen

- 19 onderbroeken

- 10 teilen voedselpakketten

- Donatie van 250 euro voor Carisma Peru tbv nieuw dak, WC, aanrecht en kookgerei voor kinderopvanginUrpaycancha/ Huancayo

- Donatie van 200 euro voor Ninos Foundation / Ninos Hotels in Cuzco, bestedingen nogtbd.

Naar Lima en door naar Amsterdam

Dag van vertrek...! Het is wel weer mooi geweest en heb ook wel zin om naar huis te gaan. Altijd in m'n eentje eten gaat ook vervelen op den duur. Al kom ik zo nog eens aan een boek lezen toe.

Vanochtend mijn rugzak heel goed volgepropt want ik had inmiddels een aardige hoeveelheid souvenirs ingeslagen en niet te vergeten het 3 kilo zware beeldstuk wat ik gekregen had van het opvanghuis in Huancayo moest ook breekvrij verpakt worden.

Al met al een rugzak van 18.5 kg + een flinke dagrugzak handbagage dus blij dat ik er verder niet mee hoefde te sjouwen.

Op Arequipa airport kon ik zelfs nog wat foto's uploaden want ook hier was gratis WIFI en dat alles op het terras onder een parasol met uitzicht op vulkaan El Misti met een mixed fruit juice. De vlucht naar Lima was met mooie uitzichten over een deel van de Andes wat vooral uit verlaten kale bergen zand bestond, waarschijnlijk ijskoud en waar je niet met vliegtuigje neer wilt storten.

Op Lima airport duurde het een eeuwigheid voordat ik de lockers had gevonden want iedereen stuurde me de verkeerde kant op. Terwijl het echt niet zo groot was daar. Nu was ik daar al voor de derde keer en sta er inmiddels waarschijnlijk bekend als dat meisje dat nooit iets kan vinden en continu van de ene uithoek naar de andere uithoek loopt met een kar vol bagage. De 1e keer was mijn taxichauffeur van de hostel nergens te vinden en was ik mijn pasje BIJNA vergeten uit de pinautomaat, de 2e keer was ik mijn pasje echt kwijt en met een lege telefoon moest ik eerst een half uur zoeken naar een stopcontact en naar een blokkeernummer en vandaag was ik drie kwartier bezig een locker te vinden...

He..he..!

Na achtervolgd te zijn door 6 taxichauffeurs die me allemaal naar Lima wilden brengen voor te veel soles, deed ik alsof ik dan maar ging lopen naar Lima Miraflores (20 km). Dus toen wou er eentje me dan wel voor de helft van de prijs brengen (5 euro). Al met al een goede prijs want het was een enorm eind. Maar als je geen bagage hebt kun je ook zoveel beter onderhandelen!

Dit was een aardige man die me e.e.a. liet zien van de kust van Lima en me de weg wees naar winkels, goede visrestaurants, een goed museum en een uitkijkpunt. Vrij veel surfers in een goede branding maar wel in een koude zee. Jammer dat ik maar 3 uurtjes de tijd had en mijn belangrijkste doel was eerst flink te gaan eten.
Lima was overigens grijs en redelijk fris, kouder dan ik verwacht had en kouder dan Arequipa op 2400 m. Dit komt door de koude golfstroom die zo af en toe voorbijkomt en de zon die maar nauwelijks door de smog heen kon komen.

Mijn restaurantje, Puente de Azul met zijn hele goede ceviches volgens de Lonely Planet, was leuker dan ik verwacht had, net een hip 2 verdiepingen eetcafe in Amsterdam met een vrij gevarieerd publiek.

En daar was dan mijn ceviche met een Corona.. een hele berg smakelijke seafood op mijn bord en ik verbaasde me dan ook niet waarom de zeeen bijna leeggevist zijn.

Mijn ceviche bestond uit diverse vis, octopus, garnalen en rode ui wat in rauwe toestand uren is gemarineerd in veel limoen en zo 'gaar' is gekregen. Een de specialiteiten van Peru en met name van Lima, waar de vis vanuit de zee direct op je bord terecht komt, heerlijk!! Daarna kwam er een schaal met 8 soorten taarten en toetjes voorbij dus die kon ik ook niet weerstaan. Normaal eet ik nooit toetjes maar hier kwamen ze vanzelf naar me toe...

Daarna ben ik in behoorlijk volle toestand door de wijk Miraflores gelopen, op zoek naar een lama voor Daan... Het is trouwens wel weer een hele andere ervaring door Lima te lopen; hier zie je geen indianenvrouwtjes met baby's op hun rug of mensen in klederdracht, maar gewoon vrij westers geklede mensen. Zo ook de winkels maar gelukkig vond ik nog een plek met veel handicraft, dus veel lamawollen kleding, lappen, tassen etc. Dus de pullen waar je vooral in Cuzco mee wordt doodgegooid.

En uiteindelijk had ik mijn lama van echt Alpacahaar en moest ik vliegensvlug terug naar het vliegveld. Vliegensvlug was niet bepaald haalbaar in de avondspits van Lima, dus meer dan een uur in de taxi gezeten tussen het meer dan chaotische verkeer en moest de taxichauffeur ook nog plassen tussendoor, maar al met al nog was ik nog wel op tijd voor mijn vlucht naar Amsterdam om 20:00 uur...

Colca Canyon en Condors

Vandaag zouden we dan vanuit Chivay de Colca Canyon inrijden om condors te gaan bekijken. Die komen veel voor bij het uitzichtpunt Cruz del Condor, wat op zo'n 2000 m boven de rivier de Colca ligt. We moesten daarvoor wel om 6:50 uur klaar staan om te vertrekken. Nou was ik om 4:00, 5:00 en 6:00 uur steeds wakker geworden maar was nu in slaap gevallen tot 6:30! Waarschijnlijk door de 3 lama dekens + dekbed, want het was erg koud. Dus balen en enorm gehaast onder de douche, snel broodjes boter en jam+ verse fruitjuice gegeten en ook wat meegenomen voor onderweg en uiteindelijk nog redelijk op tijd in het busje.

Het was nog flink koud zo op 3500m hoogte. Met de bus reden we 2 uur over een hobbelig pad door de Colca Canyon, die op bepaalde punten steeds dieper was. Het is niet zo dat je door een kloof rijdt maar meer door een vallei met diep beneden de rivier en erom heen weidegrond in allerlei kleuren en maten, akkertjes in sawa vorm, koetjes en ezeltjes. Later veel cactussen en droge grassen. Erg mooi.

De Colca Canyon is 2x zo diep als de Grand Canyon, 100 km lang met dieptes van 1000-3000 meter. Gelukkig reden we meestal niet langs een randje..

Voor 9 uur kwamen we aan bij Cruz del Condor, alwaar we de condors al zagen zweven en de fototoestellen van de toeristen onafgebroken klikten. Ze vlogen redelijk dichtbij over en gingen soms zo'n 10m onder ons op een uitsteekpunt zitten. Nou kunnen condors een spanwijdte van 3 m hebben en 10 kg wegen, maar ik kon met het bijna niet voorstellen dat deze zo groot waren. Ik vond ze meer op vliegende kalkoenen lijken.. maar dan wat eleganter.

Gisteren waren we al blij dat we een condor heel hoog in de lucht konden zien, vandaag kwamen er tientallen voorbij, eigenlijk steeds dezelfden die dan rondjes zweven op de thermiek boven de canyon. Erg mooi! En het aantal toeristen viel ook wel weer mee.

Om 10 uur vertrokken we weer, terug naar Chivay en weer een paar uur hobbelen. In een klein traditioneel gehucht even eruit (vooral om koekjes, chips en water te kopen want ik had al weer behoorlijk honger). De vrouwen en meisjes hier dragen prachtige jurken met hoedjes die ze ook dagelijks dragen, dus geen toeristische attractie.

Ik zag een heel schattig 2 jarig meisje bij een kraampje met haar moeder staan en gaf haar een knuffelkonijntje van Luuk. Ze had een prachtig jurkje aan met een hoedje op en was ontzettend blij met het beestje. Ik denk niet dat ze hier vaak een kadootje krijgen of veel speelgoed hebben. Een mooi fotomoment. De spaanse meisjes waren ook helemaal weg van het meisje dat een hoop aandacht ineens kreeg.

In Chivay was er weer een buffet dus weer erg goed en veel gegeten en het was ook gezellig met de spaanse meiden. Voorzover dat lukte sprak ik brak spaans en zij brak engels, in Spanje is het engels nog niet zo geintroduceerd als bij ons op school, al wordt dat nu wel meer.

Daarna reden we terug naar Arequipa,over dezelfde weg als gisteren, weer mooi en weer vicunas zien grazen maar ook weer een goed moment om een siesta te houden.

In Arequipa een grote maracuya op het restaurant ‘On the Top' gedronken naast twee nederlandse huppelkutjes die wel erg luid zaten te beppen, maar de zonsondergang over de kathedraal en de Plaza del Armas compenseerden dat wel weer.

Mijn ticket van Arequipa naar Lima morgen gelukkig gechecked bij een toevallig tegenaangelopen kantoor van Star Peru en was alweer van tijd veranderd: een uur later om 11:25. Nu ja, als ik m'n vlucht naar Amsterdam maar haal 's avonds, maar wil wel nog shoppen in Lima tussendoor.

Vandaag dus mijn laatste avond in Arequipa en in Peru!

Nog even shoppen, heb een wel hele leuke lama van Alpacahaar gezien...! Maar kan het waarschijnlijk niet meer dragen.

Op een terras met 2 truien, een kaars en een boek een ceviche van octopus eten met een mojito.. heb het verder maar niet te bont gemaakt op mijn laatste avond want ik moest nog inpakken en schrijven en vooral me niet ernstig verslapen.

Daarna dus alleen nog een toetje: een slagroomhoorn met chocola met cappucino..

Colca Canyon, dag 1

Vanochtend mijn steeds zwaardere rugzak achtergelaten in de hostel en met een daypack op pad om de 2-daagse tocht naar de Colca Canyon te gaan doen. Met minibus en gids en verder een nederlandse vader met z'n net afgestudeerde Wageningse dochter, een ouder portugees stel en 3 spaanse meiden van rond de 30. Dus gelukkig geen touringcar met 45 bejaarden.

Al gauw reden we door woestijnachtige bergen, vulkaan landschappen en daarna over de pampa van 4500 m hoog. Steeds weer net een ander landschap. En op een bepaalde plek stonden duizende torentjes van gestapelde stenen, zeer apart, zou bijna in buitenaards leven gaan geloven.

Op de pampa zagen we vicuna's, kleine slanke lamas die meer op kangoeroehertjes lijken. Ze zijn beschermd en die krijg je dan ook niet op je bord. Voor zover ik geleerd heb zijn er 4 soorten lama's in Peru: Lama, Alpaca, Vicuna en nog eentje. Met wol van de Alpaca kun je geweldig breien, althans de locals dan. Baby alpaca wol is superzacht. Luuk zal zijn Alpacaatje vast erg leuk vinden!

Onderweg ook wat stops bij kleine nederzettingen om te plassen of om mutsen, sjaals, sokken etc van Alpaca wol te kopen. De locals, indianenvrouwtjes, zijn hier weer heel anders traditioneel gekleed, altijd erg kleurig. Erg leuk om hen met hun Alpaca te zien, het zijn zeer wollige lief uitziende lama's en liggen vaak naast hun baasje net als een hondje. En de omgeving hier is steeds ontzettend mooi.

In Chivay zouden we overnachten, maar gelukkig gingen we eerst lunchen. Aangezien ik nu op georganiseerde tour was, was er een buffet in een restaurant waar nog meer georganiseerde toeristen kwamen. Maar het buffet was erg goed, niet zoals die troosteloze chinese buffetten die je onbeperkt in Amsterdam kan eten en waar vooral Hollanders altijd erg goed in zijn, maar echt goed Peruaans eten met veel verse groenten en enorm veel variatie + mijn geliefde gebakken banaan. Dus heb ik ook te veel gegeten.

Alleen de spaanse meiden sliepen in hetzelfde hotel als ik, de anderen hadden al via een geregelde reis iets anders. Wij sliepen in de middle of nowhere in een vrij verlaten maar op zich leuk hotelletje als dit niet zo verlaten zou zijn en gelukkig had ik wel zon en uitzicht op de bergen en heb een uur op m'n balkonnetje gezonnebaad.

Daarna naar de hot springs met de bijbehorende zwavel zwembaden. Aangezien ik niet zo'n zwembad-fan ben en het al aardig koud begon te worden, had ik niet zo'n zin in een bad maar ik had ook niks beters te doen. Hopelijk werkt de zwavel mijn insektenbeten weg. Maar het viel 100% mee. De baden waren 38C en heerlijk warm en het was gezellig met de Wageningse studente en haar vader die ik vrij makkelijk heb kunnen overhalen om met mijn biertje mee te drinken..

En intussen hadden we uitzicht op de bergen en in de verte zagen we zelfs een condor. Helemaal niet verkeerd om zo in een heet zwembad te zitten en de zon zo zien ondergaan! En omdat het zo warm was, moest je af en toe afkoelen boven water, dat was gek om in bikini te zitten terwijl het personeel in dikke jassen rondliep (het was zo'n 15C denk ik).

In de avond gingen alleen de 2 nederlanders en ik mee naar de ‘dinner and dance'.... Ik had ernstige twijfels hierover en al helemaal toen wij aankwamen in een TL verlichte, ongezellige koude zaal met lege tafels. Maar mijn gezelschap was leuk genoeg om dit in elk geval met hen alleen te overleven dus ben ik niet bij voorbaat al weggelopen. Gelukkig stroomde het gauw vol met nog veel meer toeristen, al was het alleen maar voor mijn gevoel de ruimte te vullen.

Het eten stelde niet veel voor zoals ik verwacht had. Het bandje met poncho's dat Peruaanse Andes panfluit muziek speelde was best leuk. Later kwamen er nog dansers bij in allerlei lokale kostuums. En voordat ik weg kon duiken werd ik al uitgenodigd om mee te dansen...

Maar ik heb zo mijn principes en ook al had ik nog zulke koude benen: Ik ga niet mee dansen!

Jammer dat ik dan altijd zo ongezellig ben, maar mijn nederlandse toergenote vond dansen wel leuk dus de eer was aan haar en de Peruviaanse danser (die het later weer voor niks bij mij probeerde) was ook weer blij. Kon ik tenminste rustig m'n bier drinken.

Het was vandaag een mooie dag en ben de avond ook redelijk goed doorgekomen, het was gezellig en heb zelfs nog een CD-tje van het bandje gekocht...leuk voor een Peruaanse BBQ met lama-sateetjes..

Arequipa

Ik had hostel Casablanca gereserveerd en hen gezegd dat ik om 6 uur 's ochtends aan zou komen, maar na 20 min aanbellen deed er maar niemand open. De aardige taxichauffeur bleef bij me mee wachten en stelde voor om naar een ander hotel te gaan. Ik ben daar nooit zo happig op, omdat hun smaak meestal toch wat anders is en ze vaak commissie krijgen waar je zelf uiteindelijk indirect voor moet dokken, maar ik had ook geen zin om nog een uur op de stoep te zitten wachten. Het andere hostel (‘Inkarri') waar de chauffeur me naar toe bracht was OK en 18 euro. Ook in een koloniaal gebouw, met binnenplaatsje waarboven kleine galerijtjes met de kamers al was de kamer niet zo fancy, maar de douche was goed.

Dus om 8 uur stond ik al fris en fruitig op de Plaza de Armas met zijn mooie kathedraal. Veel gebouwen zijn wit en van lavagesteente gemaakt want Arequipa is omgeven door vulkanen. De meest mooie vulkaan zoals een vulkaan eruit moet zien is ‘El Misti' die je duidelijk kunt zien vanaf de Plaza.

Er vinden hier regelmatig lichte aardbevingen plaats. En soms ook een grote. Maar mijn hostel scheen aardbevingsbestendig te zijn want het had een bordje met ‘Zona securo de sismos'. Ik dacht dat dit betekende dat ze een beveiligd WiFi netwerk hadden...(Uiteindelijk zal ik wel ooit wel spaans leren als ik hier nog jaren zou blijven.).

Met een cappucino en een pannenkoek zat ik heerlijk in het vroege zonnetje op een bovenste galerij naast de Plaza, dus een goed begin van de dag!

Eerst naar het Catalina klooster, een ontzettend mooi complex van kalksteen met kleine straatjes genaamd ‘Cordoba', ‘Sevilla' etc. in blauw en rood geverfd steen met honderden ruimtes waar vroeger de nonnen verbleven, sliepen, kookten en andere brave dingen deden. Nog steeds schijnen er een paar nonnen te zitten, maar die zitten goed verstopt. Alles deed erg mediterraan aan en ik was er wel anderhalf uur zoet.

Toen naar het Museo de Santuary, ofwel het museum waar het meest bekende Inca kind-mummy ‘Juanita' ligt. Ik had net mezelf ontdaan van een hoop kleren omdat het flink warm geworden was en liep voor het eerst sinds de jungle weer in een korte broek en een hemd wat nu net NIET het juiste moment was om dit museum te bezoeken. Want het was erg koud binnen, maar ik kon een sjaal lenen.

Eerst werd er een indrukwekkende documentaire getoond hoe deze Inca mummy werd gevonden door een expeditie, op de Tampato vulkaan op zo'n 6000 m hoogte. Daar is ze ong. 500 jaar geleden geofferd voor de goden. Ze was een meisje van 12.. In dit filmpje was alles sfeervol gereconstrueerd. Voor deze laatste reis heeft dit meisje met haar offeraars (oa een Inca hogepriester) honderden kilometers door de kou op enorme hoogte af moeten leggen. Niet op Gore-tex Llowa wandelschoenen maar op sandalen van wol en touwtjes. Waarschijnlijk kun je zo'n barre tocht alleen overleven met veel coca en andere pepmiddelen.

Er zijn een stuk of 10 kind-mummy's gevonden in Peru (de leeftijd varieerde tussen 8 en 17 jaar). Het gebeurde niet vaak, maar zo nu en doen moesten de goden goedgestemd worden. Al bij de geboorte werd bepaald of een kind later geofferd zou worden en hun hele leven werd daar al aan gewijd. Zulke kinderen werden erg goed verzorgd en moesten gezond en mooi zijn. Ze wisten dus al jaren eerder dat ze uiteindelijk aan de goden geofferd zouden worden..

Diverse kledingstukken en offerbeeldjes zijn gevonden. Alles werd er dus vrij koud en donker tentoongesteld zodat het maar zo lang mogelijk goed zou blijven.

Als laatste zagen we dan Juanita in een nog koudere glazen kist. Heel klein in een foetus houding, erg treurig om te zien. Hopelijk was zodanig gehersenspoeld en verdoofd door de kou dat ze het allemaal niet zo erg meer heeft meegemaakt. Ze blijkt door een klap op haar hoofd om het leven te zijn gebracht en werd zo achtergelaten op bijna 6000 m voor de goden.

Blij dat ik daarna weer op kon warmen in de zon. En ik had flink honger gekregen. Hoog op een terras bij ‘Restaurant on the Top' rond de Plaza een lekkere Lama Saltado gegeten en 2 heerlijk verse maracuya fruitjuices op. Verder rondgelopen, geshopt en een 2 daags uitstapje geregeld naar de Colca Canyon.

Rond een uur of acht wou ik eten, maar vond dat veel tentjes vrij verlaten waren of juist vol met toeristen zaten. Uiteindelijk wel ergens leuk terecht gekomen, druk, maar leek meer op een cafetaria met taarten maar wel met snelle obers. De enchillada's met kaas waren lekker maar het was niet zo heel veel, dus ik lustte nog wel wat dus voor het eerst een keer een toetje genomen met een cappucino (normaal zit ik altijd propvol na het eten).

Het werd dus een enorm toetje van ijs met banaan, chocola en slagroom... ! Erg lekker maar kon hem niet op. Dit was echt een toetje voor Myrthe geweest!

Dagtocht Salinas & Moray/Maras

Dit verhaal ontbrak ofwas in elk geval volledig verdwenen (maar had ik wel ergens anders opgeslagen), dus bij deze.

Vandaag was m'n laatste dag in Cuzco en omdat ik bijna de hele dag een dagtrip zou gaan maken heb ik m'n inmiddels weer overvolle rugzak ingepakt en in het hostel laten bewaren voor die dag en uitgechecked.

Om 9.10 uur stond ik zoals afgesproken voor de travel agency om een niet te lange dagtrip naar Moray/ Moras en Salinas te doen maar er was niemand. Op het trapje maar even wachten dan. Een politie agent van 33 jr die voor me op de stoep stond had blijkbaar ook niks te doen dus die begon een praatje, nou best. Liet weten dat ie 's middags vrij was en of ik niet behoefte aan een amigo had (...). Dan is het handig dat je ineens doet alsof je niks meer van het spaans begrijpt. Een beetje te gladde vogel dus... De man van een boekwinkel die gisteravond een praatje met me maakte en goed engels sprak was wat dat betreft veel charmanter en veel intelligenter, maar ik heb het verder alleen bij wat ansichtkaarten van hem kopen gehouden.

Uiteindelijk werd ik opgepikt door een gids en ging ik met een busje mee om een dagtocht naar Moray, Moras en Salinas te doen. Door prachtig hoog Andes landschap met korenvelden, sneeuwtoppen, ezeltjes maar binnen een kwartier lag ik al te slapen in de bus en behoorlijk diep ook.

Onderweg stopten we ergens langs de weg langs wat klei-achtige huisjes, ik dacht dat deze stop alleen bedoeld was om te plassen, maar nadat ik wat wakkerder was bleken indianenvrouwtjes een demonstratie te geven hoe ze kleuren maakten mbv allerlei kruiden en blaadjes. Ook een kopje ‘thee' met vage kruiden gedronken (oregano?). Best goed te drinken, maar ik ben er ook niet kritischer op geworden deze vakantie.

Verder werd er ook weer geweven en natuurlijk kon je er van alles kleurigs en wolligs kopen. Bijna alles is hier van lama-wol, of nog beter, van het nog zachtere baby Alpaca wol. Alpaca is een wollig soort lama, ziet er uit als een schaap met lange nek en lange poten. De baby Alpaca ziet er nog schattiger uit en is zo mak als een lammetje. Lijkt totaal niet op de ongezellig spugende lama's die wij vooral kennen uit de dierentuin.

Daarna door naar Salinas, zoutreservoirs van de Inca's in de vorm van terrassen. Zout water komt via een stroompje de berg uit en dmw terrassen wordt er zo zout verzameld. De zee is nl zo'n 400 km hier vandaan. Erg mooi.

En daarna naar ronde cirkel Inca terrassen. Ik was nog steeds hartstikke moe en heb vooral deze trip slapend doorgebracht en ben deze Inca site ook niet verder van nabij gaan bekijken door naar beneden te lopen. Al sinds ik wakker was vandaag kreeg ik mezelf voor geen meter vooruit en zou waarschijnlijk uitgeput weer boven komen. Terwijl deze afdaling niets was vergeleken met de Inca trail! Maar blijkbaar was m'n lijf in volledige staking vandaag, dus heb vooral zittend van het uitzicht genoten. En inzoomen kan ook prima . Het was veel bussen, maar dat vond ik wel relaxed vandaag. Wel veel later terug dan volgens de folder dus snel op zoek naar een late lunch om 16 uur.

In de hostel nog even zitten kletsen met een Nieuw Zeelands stel met 2 kleine kinderen (5 en 1). Ze reisden 5 weken door Peru. Volgens mij is Peru niet echt ideaal om kinderen mee naar toe te nemen, het is vaak erg koud (dus veel kleren meeslepen), het verkeer in de stad is gevaarlijk er is niet echt een geschikte warme zee maar vooral bergen en bezienswaardigheden en de afstanden zijn erg lang. Dit gezin bleef meestal vrij lang op een plek en kookten soms zelf een potje. Ondanks dat wij zelf ook de kinderen altijd mee namen naar verre bestemmingen, zou ik niet direct met z'n allen naar Peru gaan. Maar wie weet..

Daarna avond heb ik om 20 uur de nachtbus naar Arequipa genomen. DIt was 10 uur rijden, weer in een luxe nachtbus van Cruz del Sur. Ik had een zitplaats boven, pal voor het raam aan de voorkant. Dus dan zie je alles op je af komen, maar gelukkig wende dat wel en leek het alsof we vlogen boven de weg.

Maar met al die bochten en waarschijnlijk diepe afgronden in het donker naast me, lag ik toch niet heel relaxed in m'n comfortabele ligstoel en hoopte maar dat het erg goede wakkere chauffeurs waren.

Uiteindelijk met stukjes en beetjes genoeg bij elkaar geslapen om rond 5:30 veilig in Arequipa aan te komen.