Dit verhaal ontbrak ofwas in elk geval volledig verdwenen (maar had ik wel ergens anders opgeslagen), dus bij deze.

Vandaag was m'n laatste dag in Cuzco en omdat ik bijna de hele dag een dagtrip zou gaan maken heb ik m'n inmiddels weer overvolle rugzak ingepakt en in het hostel laten bewaren voor die dag en uitgechecked.

Om 9.10 uur stond ik zoals afgesproken voor de travel agency om een niet te lange dagtrip naar Moray/ Moras en Salinas te doen maar er was niemand. Op het trapje maar even wachten dan. Een politie agent van 33 jr die voor me op de stoep stond had blijkbaar ook niks te doen dus die begon een praatje, nou best. Liet weten dat ie 's middags vrij was en of ik niet behoefte aan een amigo had (...). Dan is het handig dat je ineens doet alsof je niks meer van het spaans begrijpt. Een beetje te gladde vogel dus... De man van een boekwinkel die gisteravond een praatje met me maakte en goed engels sprak was wat dat betreft veel charmanter en veel intelligenter, maar ik heb het verder alleen bij wat ansichtkaarten van hem kopen gehouden.

Uiteindelijk werd ik opgepikt door een gids en ging ik met een busje mee om een dagtocht naar Moray, Moras en Salinas te doen. Door prachtig hoog Andes landschap met korenvelden, sneeuwtoppen, ezeltjes maar binnen een kwartier lag ik al te slapen in de bus en behoorlijk diep ook.

Onderweg stopten we ergens langs de weg langs wat klei-achtige huisjes, ik dacht dat deze stop alleen bedoeld was om te plassen, maar nadat ik wat wakkerder was bleken indianenvrouwtjes een demonstratie te geven hoe ze kleuren maakten mbv allerlei kruiden en blaadjes. Ook een kopje ‘thee' met vage kruiden gedronken (oregano?). Best goed te drinken, maar ik ben er ook niet kritischer op geworden deze vakantie.

Verder werd er ook weer geweven en natuurlijk kon je er van alles kleurigs en wolligs kopen. Bijna alles is hier van lama-wol, of nog beter, van het nog zachtere baby Alpaca wol. Alpaca is een wollig soort lama, ziet er uit als een schaap met lange nek en lange poten. De baby Alpaca ziet er nog schattiger uit en is zo mak als een lammetje. Lijkt totaal niet op de ongezellig spugende lama's die wij vooral kennen uit de dierentuin.

Daarna door naar Salinas, zoutreservoirs van de Inca's in de vorm van terrassen. Zout water komt via een stroompje de berg uit en dmw terrassen wordt er zo zout verzameld. De zee is nl zo'n 400 km hier vandaan. Erg mooi.

En daarna naar ronde cirkel Inca terrassen. Ik was nog steeds hartstikke moe en heb vooral deze trip slapend doorgebracht en ben deze Inca site ook niet verder van nabij gaan bekijken door naar beneden te lopen. Al sinds ik wakker was vandaag kreeg ik mezelf voor geen meter vooruit en zou waarschijnlijk uitgeput weer boven komen. Terwijl deze afdaling niets was vergeleken met de Inca trail! Maar blijkbaar was m'n lijf in volledige staking vandaag, dus heb vooral zittend van het uitzicht genoten. En inzoomen kan ook prima . Het was veel bussen, maar dat vond ik wel relaxed vandaag. Wel veel later terug dan volgens de folder dus snel op zoek naar een late lunch om 16 uur.

In de hostel nog even zitten kletsen met een Nieuw Zeelands stel met 2 kleine kinderen (5 en 1). Ze reisden 5 weken door Peru. Volgens mij is Peru niet echt ideaal om kinderen mee naar toe te nemen, het is vaak erg koud (dus veel kleren meeslepen), het verkeer in de stad is gevaarlijk er is niet echt een geschikte warme zee maar vooral bergen en bezienswaardigheden en de afstanden zijn erg lang. Dit gezin bleef meestal vrij lang op een plek en kookten soms zelf een potje. Ondanks dat wij zelf ook de kinderen altijd mee namen naar verre bestemmingen, zou ik niet direct met z'n allen naar Peru gaan. Maar wie weet..

Daarna avond heb ik om 20 uur de nachtbus naar Arequipa genomen. DIt was 10 uur rijden, weer in een luxe nachtbus van Cruz del Sur. Ik had een zitplaats boven, pal voor het raam aan de voorkant. Dus dan zie je alles op je af komen, maar gelukkig wende dat wel en leek het alsof we vlogen boven de weg.

Maar met al die bochten en waarschijnlijk diepe afgronden in het donker naast me, lag ik toch niet heel relaxed in m'n comfortabele ligstoel en hoopte maar dat het erg goede wakkere chauffeurs waren.

Uiteindelijk met stukjes en beetjes genoeg bij elkaar geslapen om rond 5:30 veilig in Arequipa aan te komen.