Grrr... een uur lang proberen water uit de douche te krijgen maar er bleek bijna geen water te zijn, dus heb me voor het eerst sinds een eeuwigheid geleden 's ochtends niet gedouched....met bodylotion en genoeg deodorant op rook ik uiteindelijk wel lekker denk ik, maar had graag m'n haren gewassen..

Met de 3 senorita's, de begeleidsters van de workerkids, zijn we tussen de middag gaan shoppen voor de overige 40 joggingpakken, mijn eigen lijstje was niet zo lang meer dus ik was heel blij dat mijn buit redelijk snel binnen was en ik was nog blijer toenze mij in een taxi stopten met 5 zakken kleding om naar huis te gaan om te eten, en dat zij de overige 20 nog wel zouden kopen. Het is leuk om wat kleding voor de kinderen te kopen, maar inmiddels een 'hell of a job' hier in Peru waar je zoveel winkeltjes moet afstruinen, onderhandelen en alles 1 voor 1 gezocht en uitgepakt moet worden..

In de middag met Adriana (coordinator) naar de streetkids in Urpaycancha gegaan, samen met 2 van de 8 studenten. De afgelopen week was ik de langste in de hele midden Andes, maar nu deze amerikaanse jongens van 2 meterhier zijn, voel ik me ineens weer eens normaal!

Had ik al gezegd dat ik sinds ik in Peru ben nog geen enkele westerling tegen ben gekomen?

Het is grappig om te zien hoe snel de kinderen aan deze knullen gewend zijn en met hen willen dansen en stoeien enzo.Nog grappiger dat deze jongens, beiden met grote shorts, witte T-shirts, een niet te kleine neus en een baseball pet op ook wel weer wat onhandigs en slungeligs hadden dat ik al gauw ze voor twee Muppets aanzag. En ik moest ook wel in mezelf lachen toen we terug gingen met een combi (minibus) die steeds maar voller gepropt werd met mensen, en zij met hun 2 meter nogal schaapachtig zatten te kijken toen ze volledig ingekneld en opgevouwen zaten met door de kinderen geplukte bloemetjes in hun handen, voor het eerst in Zuid Amerika in het zeer chaotische verkeer...

Toen we om 18 uur thuis kwamen was er niemand en ik had eigenlijk voor het eerst even niks te doen, dus stelde voor om een biertje ergens te gaan drinken. De jongens hadden doucheverplichtingen en gingen naar hun eigen huis, maar Adriana wou wel mee en al vrij gauw een leuk cafe restaurant gevonden en weer eens een met gezelschap een biertje heb gedronken.

Zij spreekt een heel klein beetje engels en ik idem dito Spaans dus geen zware of melige gesprekken, maar ze is leuk en het was gezellig met haar in de kroeg te zitten, bier te drinken en veel ‘canchos' te eten (gebakken enorme maiskorrels in olie, erg lekker).

Heb zo'n vermoeden dat ik wat vaker van biertjes ga genieten hier..