Om 4.15 opgestaan in La Merced om een erg vroege bus te pakken naar Huancayo om direct door te gaan naar de worker kids. Douche was koud dus klagen in het spaans bij de slaperige man bij de receptie, met name omdat ik daar nog extra voor betaald had, maar die alleen maar kon melden dat de douche pas warm werd na 6 uur ‘sochtends. Nu ja, ik ben al aardig wat gewend inmiddels.

Pas om half 6 ging de bus en eenmaal in Huancayo was het al na tienen en aangezien ik echt wat eten moest scoren kwam ik pas om 11 uur aan bij de worker kids die alweer bijna weg waren.

Dus ik kon al weer snel naar huis voor de lunch waar inmiddels een groep van 8 medisch studenten uit de VS luidruchtig aan het monopolien waren. Zij waren de nieuwe vrijwilligers en zouden in o.a. in het armen ziekenhuisje wat dingen gaan doen (injecties geven enzo). Het was een verademing weer eens mensen te ontmoeten die engels spreken, de eerste westerlingen sinds mijn vertrek uit Amsterdam!

Gezellig en lang gekletst met een van de meisjes 'Rachel'. Ik vond haar eerst wel een erg lawaaiig type maar ze bleek een hele leuke meid met inhoud en humor te zijn.

2 meisjes zouden slapen in de kamer naast mij en de anderen verbleven in een ander huis hier vlakbij. Even wennen zo'n drukte in huis, maar het leken me wel leuke types,allemaal zo'n 23-27 jaar en niet bepaald stille Willies.

En ‘s avonds moest ik nog 19 joggingpakken kopen dus weer flink op pad en uiteindelijk er 10 met veel moeite kunnen vinden, ik zat een beetje in de verkeerde buurt en kon natuurlijk m'n eerste adresjes niet terugvinden (bleek achteraf ook dicht te zijn).

Ja... heb het wel druk met deze goede doelen actie!! Maar dit alles geeft veel energie, ben benieuwd wanneer dat op is, ik hoop niet tijdens de Inca Trail.